Eglise Saint-Blaise

Gevestigd op een positie die het stadscentrum domineert, is de kerk, gewijd aan Saint Blaise, georiënteerd langs een as die samenvalt met die van een van de zijkanten van het Fanny Geneste-plein. Een trap geeft toegang tot de klokkentoren-portiek, een echt boegbeeld met zijn achthoekige torenspits met geglazuurde tegels, kilometers ver zichtbaar. Het wordt begrensd door twee achthoekige torentjes en verbergt het centrale deel van de westelijke muur, dat blind is. De kerk is doorboord met dubbele traveeën, zowel in de eerste twee traveeën van het schip als tegen de gevels van de zijkapellen, en vormt de arm van een Latijns kruis. Twee aangebouwde sacristies zijn geënt aan weerszijden van de rechter overspanning van het koor dat eindigt in een halfronde apsis, doorboord met drie traveeën.
Voorafgegaan door een veranda met zes treden, is de toegangsdeur versierd met een frame met inspringende gegoten uitsteeksels, in gehouwen steen. Het is bedekt met een latei met daarboven een spitsboog, die een timpaan begrenst. Dit is versierd met een baldakijn met binnen een driehoek begrensd door een vlecht, een stralend kruis dat op een cirkel staat. Voorbij de veranda zijn de grote binnenvolumes van het schip met twee traveeën, de kruising en de kapellen bedekt met kruisgewelven die zich bijna als een pendentief uitstrekken. Hun fijne ribben vallen op heldere kolommen die worden ondersteund door muurbeugels die ook zeer dikke bogen ondersteunen. Uiteindelijk ontleent de bouwstijl alleen aan het neogotische vocabulaire de gebroken boog, veel meer uitgesproken aan de buitenkant dan aan de binnenkant.

Het model van de klokkentoren-verandakerk met zijtorentjes komt vaker voor in kerken uit dezelfde periode in het zuiden van Isère, zoals in Monteynard, Saint-Pierre-de-Méarotz, La Salette of Valjouffrey.

Geschiedenis:

In Vignieu wordt al in 893 een eerste kerk genoemd onder het patronaat van Saint-Chef. Een priorij wordt ook genoemd in het stoffige 1375. De kerk van het Ancien Régime is ons nog maar weinig bekend. Op het Napoleontische kadastrale plan leek het te zijn samengesteld uit een lang schip, geënt met kapellen aan weerszijden van het oostelijke deel, voorafgaand aan een halfronde apsis. Abonnementen voor de wederopbouw werden gelanceerd in 1869; de plannen en de raming worden op 19 juli 1873 opgesteld door Etienne-Louis Journoud, diocesaan architect van Ain, voor een totale uitgave van bijna 40.000 frank (inclusief sloop van de oude kerk, maar verdaagde klokkentoren). Het werd gebouwd tussen 1877 en 1879. De nieuwe klokkentoren (de oude blijft tijdelijk in gebruik) zal pas in 1888 worden gebouwd op de plannen van de architect Chamberot, voor een totaalbedrag van 12.400 frank.